Je denkt dat je goed bezig bent: je laat het vlees staan, kiest vaker voor plantaardig en checkt trouw de etiketten. Maar dan blijkt ineens dat je favoriete chips melk bevatten. Of dat de glans op je koekje van insecten komt. Say what?! Veel dierlijke ingrediënten zitten zó slim verstopt dat je ze pas ontdekt als je er echt naar zoekt. En dat maakt bewuste keuzes lastig.
In dit artikel duiken we in alledaagse producten met dierlijke ingrediënten waarvan je misschien dacht dat ze vegan of plantaardig waren, maar het toch nét niet zijn. Geen zorgen – dit is geen afrekening met je snacklade, maar wel een handige gids. Met voorbeelden uit de supermarkt, uitleg in gewone taal én tips om het voortaan makkelijker te herkennen. Want hoe meer je weet, hoe eenvoudiger het wordt om te kiezen wat echt bij jou past.
1. Paprikachips met melkpoeder
Paprika klinkt plantaardig, toch? Maar veel paprikachips in Nederland bevatten echt melkbestanddelen zoals melkpoeder of weipoeder.
Voorbeelden:
- Lay’s Paprika
- AH Basic Paprika
- Chio Chips (paprikasmaken)
2. Roze koeken en andere glimmende baksels
Dat glimmende laagje op je roze koek of cakeje ziet er lekker uit, maar wordt vaak gemaakt met bijenwas (E901) of schellak (E904). Beide komen van dieren.
Voorbeelden:
- AH Roze Koeken
- Jumbo Cakejes met glazuur
3. Pure chocolade met melk erin
Je denkt misschien: “pure chocolade is altijd vegan.” Helaas: sommige pure repen bevatten gewoon melkvet of melkeiwit.
Voorbeelden:
- Tony’s Chocolonely Pure 70%
- AH Excellent Pure Chocolade 85%
4. Wijn en bier met dierlijke klaringsmiddelen
Veel wijn en bier wordt geklaard met hulpstoffen als gelatine, vislijm (isinglass) of ei-eiwit. Die stoffen worden gebruikt om de drank helder te maken, maar ze komen niet op het etiket te staan.
5. Kauwgom met gelatine of lanoline
Wat je in je mond stopt voor een frisse adem, kan dierlijke ingrediënten bevatten zoals gelatine (uit botten) of lanoline (uit wolvet).
Voorbeelden:
- Stimorol Original
- Wrigley’s Extra (sommige smaken)
6. Koekjes en ontbijtproducten met melk of honing
Koekjes die er simpel uitzien kunnen verrassend veel dierlijks bevatten: melkpoeder, weipoeder of honing.
Voorbeelden:
- Liga Evergreen
- Sultana FruitBiscuit
- BelVita ontbijtkoekjes
7. E-nummers met dierlijke oorsprong
Sommige E-nummers klinken onschuldig, maar komen van dieren:
- E120: karmijn, een rode kleurstof gemaakt van fijngemalen schildluizen (ja, luizen zijn óók dieren!)
- E904: schellak, gemaakt van de afscheiding van de lakschildluis
- E901: bijenwas, afkomstig van honingbijen
Voorbeelden van producten waar je dit in kunt tegenkomen:
- Glanzende snoepjes (zoals winegums, zuurtjes)
- Suikergoed en glazuurdecoraties
- Sommige kleurrijke frisdranken of toetjes
8. “Natuurlijke aroma’s” die niet plantaardig zijn
De term “natuurlijk aroma” klinkt onschuldig, maar het zegt niets over de oorsprong. Het kan van dierlijke bron zijn, zoals vlees, zuivel of vis. En dat staat er meestal niet bij.
Voorbeelden van producten waar je dit vaak ziet:
- Chips met een hartige smaak (zoals grill, bolognese, of barbecue)
- Bouillonblokjes en kant-en-klare soepen
- Sommige vleesvervangers met ‘vleessmaak’
Hoe weet je wat erin zit?
Etiketten lezen is een goede eerste stap, maar het vertelt helaas niet altijd het hele verhaal. Op veel verpakkingen staat een ingrediëntenlijst, maar die bevat vaak alleen de basisstoffen – niet hoe ze zijn gemaakt of waar ze vandaan komen.
Een voorbeeld: bij “natuurlijk aroma” weet je niet of het uit planten komt of uit dierlijke producten zoals vlees of melk. En bij E-nummers moet je maar net weten welke plantaardig zijn en welke niet. Het wordt nóg ingewikkelder als het om hulpstoffen gaat – die mogen weggelaten worden van het etiket als ze ‘verdwijnen’ tijdens de productie. Denk aan klaringsmiddelen in wijn of glansmiddelen op snoep.
Wat kun je dan wel doen?
- Letten op keurmerken zoals het V-Label of de aanduiding “vegan” – die zijn gecontroleerd en betrouwbaar.
- Twijfel je? Vraag het na. Veel merken zijn bereikbaar via social media of e-mail, en reageren vaak snel.
- Check producentenwebsites, daar staat soms uitgebreidere info dan op de verpakking zelf.
- Let op ‘vegetarisch’ versus ‘vegan’. Soms staat er alleen “vegetarisch” op, terwijl het product eigenlijk volledig plantaardig is – uit voorzorg, om juridische redenen, of omdat het een ouder etiket is. Even navragen kan verrassend uitpakken.
- Gebruik apps of hulpmiddelen om ingrediënten te scannen, zeker bij onbekende producten.
Kortom: met alleen een snelle blik op het etiket ben je er niet altijd. Maar met een beetje extra speurwerk – of een handige app – kom je een heel eind. En hoe vaker je het doet, hoe sneller je het herkent.
Waarom dit belangrijk is
Als je plantaardig probeert te eten, wil je natuurlijk weten wat er precies in je eten zit. Het kan behoorlijk frustrerend zijn als je ontdekt dat er toch dierlijke ingrediënten verstopt zitten in producten waarvan je dat niet verwacht. Denk aan melkpoeder in chips, glansmiddelen op koekjes, of dierlijke hulpstoffen in wijn – dingen die je niet proeft, maar er wel in zitten.
Deze onzichtbare ingrediënten maken het moeilijk om echt bewuste keuzes te maken. En juist dat willen veel mensen wel: bewust kiezen voor wat ze wél willen eten, zonder verborgen verrassingen. Of je het nu doet voor dieren, het milieu, je gezondheid, of gewoon omdat je nieuwsgierig bent naar plantaardige voeding – duidelijkheid helpt.
Als consument heb je recht op eerlijke informatie. Zodat jij bepaalt wat je koopt, in plaats van dat je het achteraf moet uitzoeken. Kennis van deze verborgen ingrediënten geeft je grip. Het maakt het makkelijker om keuzes te maken die passen bij jouw waarden, zonder dat je elke keer op internet hoeft te speuren.
Bovendien: hoe meer mensen zich bewust worden van deze verborgen dierlijke ingrediënten, hoe meer druk er komt op producenten om transparanter te zijn – en dat helpt uiteindelijk iedereen die duurzamer of diervriendelijker wil leven.
Het verschil tussen vegetarisch, vegan en plantaardig
De termen vegetarisch, vegan en plantaardig worden vaak door elkaar gebruikt, maar ze betekenen echt iets anders. En dat verschil kan belangrijk zijn als je probeert bewuste keuzes te maken in de supermarkt.
- Vegetarisch betekent dat er geen vlees of vis in zit. Maar het kan wél dierlijke producten bevatten zoals melk, eieren, honing of dierlijk stremsel. Een vegetarische kaas kan dus nog steeds gemaakt zijn met stremsel uit de maag van een kalf. En een vegetarische cake kan gewoon ei en boter bevatten.
- Vegan gaat een stap verder: dit betekent dat er helemaal geen dierlijke ingrediënten in zitten. Dus ook geen honing, geen gelatine, geen melkbestanddelen, en zelfs geen bijenwas of schellak. Vegan betekent ook vaak dat er is gelet op hulpstoffen en productieprocessen – zoals het vermijden van dierlijke klaringsmiddelen bij wijn.
- Plantaardig is misschien wel de vaagste van de drie. Het klinkt goed, maar is geen wettelijk beschermde term. In de praktijk wordt het gebruikt voor producten die vooral uit planten bestaan, maar soms toch sporen van dierlijke ingrediënten kunnen bevatten. Ook kan een fabrikant iets plantaardig noemen, terwijl er in het proces wel dierlijke hulpstoffen zijn gebruikt (zoals bij sommige margarines of kant-en-klare maaltijden).
Het is dus niet altijd zo zwart-wit als het lijkt. Wil je echt zeker weten dat een product volledig dierlijkvrij is? Dan is een officieel vegan keurmerk – zoals het V-Label – de meest betrouwbare weg.
Hoe fabrikanten dit mogen verbergen
Veel mensen denken: “Als het op het schap ligt, dan zal het wel duidelijk zijn wat erin zit.” Helaas is dat vaak niet het geval. De regels rond etikettering in Europa laten ruimte voor onduidelijkheid, vooral bij hulpstoffen en bewerkingen die tijdens het productieproces gebeuren maar niet in het eindproduct zichtbaar zijn.
Een goed voorbeeld hiervan zijn klaringsmiddelen in wijn of schellak op snoep. Die worden wel gebruikt, maar omdat ze ‘verdwijnen’ tijdens het proces of niet als ingrediënt worden gezien, hoeven ze niet op het etiket te staan. Dat maakt het lastig voor jou als consument om bewuste keuzes te maken.
Ook termen als “natuurlijk aroma” of E-nummers hoeven hun herkomst niet te vermelden. Een aroma kan dus zowel uit plantaardige als dierlijke bron komen, maar dat staat er niet bij. En E-nummers zoals E120 (karmijn) klinken technisch, maar zijn in feite gewoon fijngewreven schildluizen.
Fabrikanten mogen bovendien kiezen hoeveel ze willen delen. Als een product alleen als “vegetarisch” wordt aangeduid, wil dat niet zeggen dat het níet vegan is – maar ook niet dat het dat wél is. En als een product toevallig vegan is, kiezen sommige merken er toch voor om dat niet op de verpakking te zetten, uit angst voor verwarring of omdat ze geen misverstanden willen over mogelijke sporen van dierlijke ingrediënten.
Kortom: wat er op de verpakking staat, is niet altijd het hele verhaal. En dat is precies waarom veel mensen het gevoel hebben dat ze op onderzoek uit moeten – of hulp zoeken in de vorm van apps, keurmerken of online lijsten.
Waarom bedrijven dierlijke ingrediënten gebruiken
Waarom gebruiken fabrikanten eigenlijk nog steeds dierlijke ingrediënten, terwijl er zoveel plantaardige alternatieven zijn? Het simpele antwoord is: omdat het werkt. Maar er zit meer achter.
- Kosten: Dierlijke ingrediënten zijn vaak goedkoper om te produceren. Denk aan gelatine, dat een bijproduct is van de vleesindustrie, of melkpoeder dat overvloedig beschikbaar is. Plantaardige alternatieven bestaan wel, maar zijn soms duurder of moeilijker te verwerken.
- Smaak en structuur: Veel dierlijke ingrediënten geven producten die ‘klassieke’ smaak of textuur waar mensen aan gewend zijn. Gelatine maakt snoepjes elastisch, melkvet zorgt voor romigheid, en dierlijke aroma’s geven chips of sauzen een diepe, hartige smaak.
- Traditie en gewoontes: Recepturen van grote merken zijn vaak tientallen jaren oud. Ze aanpassen vraagt tijd, onderzoek en soms nieuwe machines. Zolang consumenten niet massaal afhaken, blijven bedrijven liever bij het oude recept.
- Onwetendheid of onzichtbaarheid: Veel consumenten weten niet dat bepaalde ingrediënten dierlijk zijn, zoals stremsel in kaas of bijenwas op koek. Daardoor voelen bedrijven ook weinig druk om het te veranderen.
Gelukkig is er beweging. Steeds meer merken onderzoeken plantaardige alternatieven, niet alleen vanwege de vraag, maar ook omdat het duurzamer is en positieve publiciteit oplevert. Denk aan vegan wijn, plantaardige gommen, of chocolade zonder melk. Jouw keuze in de winkel helpt die ontwikkeling versnellen.
Hoe zit het met bio-producten?
Biologisch eten roept vaak het beeld op van iets puur, eerlijk en natuurlijk. En dat klopt ook deels: biologische producten worden geteeld zonder chemische bestrijdingsmiddelen, met aandacht voor bodem, biodiversiteit en dierenwelzijn. Maar dat betekent niet automatisch dat ze ook vegan zijn.
Zo kunnen biologische producten nog steeds dierlijke ingrediënten bevatten, zoals:
- Honing uit bijenteelt
- Melk en kaas van biologisch gehouden koeien of geiten
- Eieren van kippen die biologisch voer krijgen en buiten rondscharrelen
- Dierlijk stremsel in biologische kaas
Zelfs biologische wijn wordt soms geklaard met dierlijke middelen zoals eiwit of gelatine – net als gewone wijn. En koekjes of ontbijtproducten kunnen bijvoorbeeld biologische melkpoeder of eieren bevatten, maar wel het label “biologisch” dragen.
Wat dus belangrijk is om te weten: biologisch en vegan overlappen soms, maar zijn geen synoniemen. Als je een product zoekt dat én duurzaam én dierlijkvrij is, kijk dan of het zowel een biologisch keurmerk als een vegan keurmerk heeft. Bijvoorbeeld het EKO-keurmerk in combinatie met het V-Label vegan.
Zo maak je een keuze die goed voelt – voor je lijf, het milieu én de dieren.
Hoe de industrie verandert
Het goede nieuws: er is echt iets aan het verschuiven. De afgelopen jaren is het aanbod van plantaardige producten flink gegroeid, en dat zie je op allerlei plekken terug. Supermarkten hebben aparte schappen voor vegan producten, bekende A-merken brengen plantaardige versies van hun klassiekers uit, en zelfs de discountwinkels hebben inmiddels vegan alternatieven voor melk, vlees en snacks.
Daarnaast zie je dat producenten steeds vaker hun verpakkingen aanpassen. Niet alleen met een vegan-logo, maar ook met duidelijke taal zoals “100% plantaardig” of “geschikt voor veganisten”. Dat helpt enorm bij het maken van snelle, bewuste keuzes.
Ook op het gebied van regelgeving gebeurt er wat. In Europa zijn er gesprekken over strengere etiketteringsregels, zodat bijvoorbeeld aroma’s en hulpstoffen beter worden toegelicht. Fabrikanten worden vaker aangesproken op transparantie, en sommige merken zetten al extra info op hun website of scannen via QR-codes naar meer ingrediënteninformatie.
Verder groeit het aantal start-ups en kleine producenten die volledig plantaardig werken. Zij zetten de toon voor innovatie, met producten als vegan kaas op basis van cashew, plantaardige visvervangers en eivrije bakmixen. En wat eerst nog alternatief leek, begint steeds normaler te worden.
Kortom: de beweging is in volle gang. En hoewel er nog genoeg te verbeteren valt, maken alle kleine stappen samen een groot verschil. Jij kunt daar gewoon aan meedoen, met elke aankoop die je doet.
Consumenten aan zet
Misschien voelt het alsof je als consument weinig invloed hebt. Maar vergis je niet: jouw keuzes maken wél degelijk verschil. Elke keer dat je een plantaardig product koopt, geef je een signaal af aan de winkel én aan de fabrikant. Hoe vaker dit gebeurt, hoe sterker dat signaal wordt.
Supermarkten houden nauwkeurig bij wat er verkocht wordt. Loopt een vegan product goed? Dan komt er vaak meer van dat soort aanbod bij. Stijgt de vraag naar dierlijke kaasvervangers of zuivelalternatieven? Grote merken gaan erin mee. Wat jij in je mandje legt, bepaalt dus mede wat er straks op de plank ligt.
En ook buiten de kassa kun je iets doen. Stel je een vraag aan een klantenservice, dan komt dat in een rapport terecht. Laat je een review achter of tag je een merk op social media? Grote kans dat ze het zien en erop reageren. Merken luisteren steeds actiever naar wat consumenten belangrijk vinden.
Het hoeft niet perfect. Je hoeft niet alles in één keer goed te doen. Maar door bewustere keuzes te maken, een vraag te stellen of een product aan te raden aan een ander, draag je bij aan verandering. Groot of klein, jouw stem telt – en hoe meer mensen ‘m gebruiken, hoe harder hij klinkt.
Waarom dit ook non-vegans aangaat
Je hoeft helemaal geen veganist te zijn om iets te hebben aan deze informatie. Misschien eet je af en toe plantaardig voor de afwisseling, wil je wat minder dierlijke producten binnenkrijgen, of probeer je een gast tegemoet te komen die vegan eet. Misschien koop je een keer per ongeluk iets vegan en denk je: “Hee, dit smaakt eigenlijk gewoon prima.”
Het bewust omgaan met dierlijke ingrediënten heeft veel voordelen die voor iedereen relevant kunnen zijn:
- Allergieën en intoleranties: Sommige mensen willen zuivel of ei vermijden vanwege klachten, en lopen onbedoeld tegen verborgen dierlijke stoffen aan.
- Religieuze of culturele redenen: Voor sommige mensen zijn bepaalde dierlijke ingrediënten niet toegestaan of wenselijk, zoals gelatine of bepaalde soorten vet.
- Duurzaamheid: Plantaardige keuzes zijn in veel gevallen milieuvriendelijker, en bijdragen aan minder uitstoot en grondstoffengebruik is voor veel mensen een motief.
Zelfs als je vlees of zuivel eet, kan het handig zijn om te weten waar dierlijke producten onverwacht opduiken. Zodat je écht zelf bepaalt wat je eet – zonder onnodige verrassingen. En wie weet ontdek je zo nog iets nieuws dat je vaker wil gebruiken.
Veelgehoorde misverstanden
- “Gelatine is toch plantaardig?” Nee, het komt van botten en huid van dieren – meestal van varkens of runderen. Geen algen of agar dus!
- “Pure chocolade is altijd vegan.” Helaas niet: sommige merken voegen melkvet, melkpoeder of wei toe – altijd even checken dus.
- “Als er ‘natuurlijk’ staat, is het goed.” Niet per se: “natuurlijk” zegt alleen dat het ingrediënt niet synthetisch is, maar het kan net zo goed van dierlijke oorsprong zijn – zoals aroma uit vlees of vis.
- “Vegetarisch is toch hetzelfde als vegan?” Nope. Vegetarisch kan nog steeds melk, ei, honing of dierlijk stremsel bevatten.
- “Als het biologisch is, is het ook vegan.” Helaas: biologisch zegt iets over de landbouwmethode, niet over dierlijke ingrediënten. Biologische honing of kaas is nog steeds dierlijk.
Tips voor een bewust boodschappenlijstje
Een goede voorbereiding helpt om sneller en bewuster boodschappen te doen – en voorkomt dat je thuis pas ontdekt dat er toch iets dierlijks in zit. Hier zijn een paar praktische tips om je boodschappenlijstje slimmer te maken:
- Kies voor producten met het V-Label of waar expliciet “vegan” op staat. Dan weet je zeker dat het gecontroleerd is.
- Let op verdachte termen zoals “natuurlijk aroma”, “glansmiddel”, “karmijn” of vage E-nummers (zoals E120 of E904).
- Maak een lijstje van merken of producten die je vertrouwt – dat scheelt twijfelen in de winkel.
- Gebruik een app om snel een etiket te scannen als je twijfelt. Handig bij nieuwe of buitenlandse producten.
- Denk vooruit: wat wil je echt kopen deze week? Als je al weet dat je een snack, saus of ontbijtje zoekt, kun je vooraf checken welke merken vegan zijn.
- Bewaak je favorieten: als je eenmaal een fijne plantaardige variant hebt gevonden, noteer ‘m of maak er een mapje van in je telefoon.
- Koop bewust in bulk als je iets vegan en lang houdbaar vindt, zoals koekjes of snoep – dan hoef je minder vaak te zoeken.
Hoe vaker je het doet, hoe sneller je herkent wat bij je past. En voor je het weet heb je een vaste selectie producten die helemaal bij jouw manier van eten past – zonder verrassingen.
Handige apps en tools
Er zijn gelukkig steeds meer apps en digitale tools die je helpen om snel te checken of een product dierlijke ingrediënten bevat. Handig als je in de supermarkt staat of gewoon even twijfelt. Hier zijn een paar favorieten – met een focus op de Nederlandse markt:
- CodeCheck: een internationaal populaire app, ook bruikbaar in Nederland. Je scant de barcode en ziet of het product vegan is, plus extra info over allergenen en duurzaamheid.
- Is It Vegan?: een Engelstalige app die ingrediënten scant en beoordeelt of ze dierlijk of plantaardig zijn. Handig voor geïmporteerde producten of als je Engels geen probleem vindt.
- V-Label App: gericht op het herkennen van producten met het officiële Europese V-Label vegan keurmerk – betrouwbaar en in Nederland veel te vinden op verpakkingen.
- Albert Heijn-app: deze Nederlandse supermarktapp laat je eenvoudig filteren op vegan producten in de winkel of online. Superpraktisch voor je weekboodschappen.
- My Vegan Scan: een app van Nederlandse bodem, speciaal ontwikkeld om producten in Nederlandse supermarkten te checken op vegan geschiktheid. Werkt goed met barcodes en etiketten.
Tip: test er een paar en kijk welke het beste bij jouw manier van boodschappen doen past. Sommige apps werken beter voor barcodes, andere geven juist veel achtergrondinformatie. Maar allemaal maken ze het net wat makkelijker om dierlijke ingrediënten te vermijden. en kijk welke het beste bij jouw manier van boodschappen doen past. Sommige apps werken beter voor barcodes, andere geven juist veel achtergrondinformatie. Maar allemaal maken ze het net wat makkelijker om dierlijke ingrediënten te vermijden.
Conclusie: Alledaagse Producten met Dierlijke Ingrediënten
Transparantie begint bij kennis. Hoe meer je weet over verborgen dierlijke ingrediënten, hoe makkelijker het wordt om bewuste keuzes te maken. En het hoeft helemaal niet ingewikkeld te zijn: het begint gewoon met even een verpakking omdraaien, een app erbij pakken of een bekend merk op je lijstje zetten.
Door bewuster te kiezen, maak je het verschil – voor jezelf, voor dieren, én voor de planeet. Elke stap telt. Of je nu één product vervangt of je hele voorraadkast kritisch bekijkt: jij bepaalt wat je koopt. En dat is krachtig.
Dus wees nieuwsgierig, stel vragen, en ontdek wat er allemaal mogelijk is. Je zult merken: hoe vaker je erop let, hoe makkelijker het wordt. En hoe leuker ook – want plantaardig eten is niet alleen beter, maar vaak ook verrassend lekker.
Veelgestelde vragen
Wat is schellak precies? Schellak is een glansmiddel dat gemaakt wordt van de uitscheiding van de lakschildluis – een klein insect. De hars die het beestje produceert, wordt verzameld, gedroogd en verwerkt tot een glanzend laagje op bijvoorbeeld snoep, pillen en glazuur van koekjes.
Is honing vegan? Nee. Honing komt van bijen, en is hun wintervoorraad om te overleven. Bij commerciële imkers wordt die honing vaak geoogst en vervangen door suikerwater – dat is minder voedzaam en kan de weerstand van bijen verlagen. Daarom vermijden veel mensen honing als ze plantaardig willen eten.
Kan ik dierlijke E-nummers vermijden? Ja. Er zijn overzichten online en apps die je helpen. Let bijvoorbeeld op:
- E120 (karmijn) – rode kleurstof van fijngemalen schildluizen; deze worden meestal in grote aantallen gedroogd en vermalen om het pigment te winnen
- E901 (bijenwas) – was uit bijenkorven
- E904 (schellak) – glansmiddel van lakschildluizen; de afscheiding wordt verzameld, maar bij de oogst kunnen ook resten van de luizen zelf meekomenGebruik een app zoals My Vegan Scan voor snelle check.
Waarom staat dit niet gewoon op de verpakking? Omdat de wet het toestaat om hulpstoffen of verwerkingsmiddelen (zoals klaringsmiddelen) niet te vermelden als ze niet in het eindproduct achterblijven. Ook mag de herkomst van een ingrediënt – plantaardig of dierlijk – vaak vaag blijven.
Zijn biologische producten wel veilig? Biologisch betekent dat het product volgens bepaalde milieu- en dierenwelzijnsregels is geproduceerd. Maar biologisch is niet automatisch vegan. Biologische honing, kaas of koekjes kunnen dus nog steeds dierlijke ingrediënten bevatten.
Wat betekent ‘kan sporen bevatten’? Dit gaat over mogelijke kruisbesmetting in de fabriek – bijvoorbeeld als vegan koekjes in dezelfde ruimte gemaakt worden als koekjes met melk. Het betekent niet dat het product melk bevat, maar dat er een kans is op minieme restjes. Voor veganisme is dit meestal geen probleem, tenzij je een zware allergie hebt.
Hoe herken ik dierlijke ingrediënten in E-nummers? Sommige zijn bijna altijd dierlijk (zoals E120), andere kunnen dierlijk of plantaardig zijn. Zoek op nummer of gebruik een app. Of kies voor producten met een vegan keurmerk – die zijn al voor je gecontroleerd.
Wat is het verschil tussen aroma’s en natuurlijke aroma’s? ‘Natuurlijk aroma’ klinkt vriendelijk, maar betekent alleen dat het aroma uit een natuurlijke bron komt – en dat kan ook dierlijk zijn. Denk aan kippenaroma uit vet, of rundaroma uit vleesextract. ‘Aroma’ zonder toevoeging kan ook synthetisch zijn. Alleen bij plantaardig aroma weet je het zeker.
